Vruuger waar dè wèl aanders. Toen kwaam diejen irwaarde nòg gereegeld òn hèùs kèèke òf dètter wèl genog kiendjes wiere gemòkt. Sondags gingde in dieje tèèd nòg tweej keere nòr de kèrk: smèèreges waar de mis èn smiddags et lòf. Èn daor môogde dus nie veur et zingen èùt. Dörrem zongde zen bist de Marialiekes meej, èn ok et Tantemèrgoo. Dè waar wèdaanders as ons taante Sjaan. Dè goej meens waar as nunneke ingetreeje op den Aawen dèèk èn hiette vort zuster Scharrelegaata òf iets van diejen aord. Ene fraater hamme ok nòg êene in de femielie. Die zaat int kloster òn et Fraatersgat vurdèttie nòr Suurienaame gegaon is. Toen liepeme nòg meej in de persèssie èn wier et rôozenhuudje nòg gebeeje. We waaren ammòl schaope van de Goejen Hèrder èn zeeker gin dwalkschaope.

Jè et ‘rèèke Romse lèève’ hiet dieje tèèd naa. Mar zôo rèèk waare de miste meense toen nie. De fabriekaanten èn pestoors wèl. Mar veul Tilbörgse aawers han de grotste moeite om al die Romse mundjes te vulle, èn sommegte waare meej al der kènderrèèkdom zo èèrm as Jòb. Die han dikkels gin rôome in der bèkske leut, jao zogezeej gineens ene naogel om òn der kont te krabbe!

De door Hans Hessels voorgelezen versie: