Ons Sjaan is venaovend nòr de rippetiesie. Zis teegesworreg onder en korke bij ons in de pròchie, vur te zinge meej ötvòrten èn zôo meer van die fiste. De meense wille daor tòch nòg aatij gèère en schôon lieke bij heure. Dè zèn dan wèl nie van die leutege möpkes diese dan zinge, mar alleej, ge zèèt er es èùt as vrouw zènde. Jè, et zèn bekaant ammòl vrouwe die daor zinge, want vur de miste manskèèrels van diejen aawer hèbbe ze al es ôot moete zinge; die zèn ommers al lang ötgezonge. Vruuger waar dè wèl aanders. Toen hadde van die maachteg grôote kèrkkoore van allêeneg mar bassen èn tenoore èn dan klèèn mènnekes vur de vrouwestèmme. Dè kunstzinneg mansvòlk ging dan nò de liste mis nòr et kefeej nèffe de kèrk om der nòg êene te vatte èn alvast te oefene vur de vòlgenden hèllegendag. Daor kwaampe ze dan mistentèèds de leeje van de hèrmenie teege, die ôok nòg veul te rippeteere han. Dè zwaor wèèrk duurde dan toe en uur òf vèèf toe, want dan begos et lòf. Onze paa waar zôo den hille zondag druk bezèt. Hij heeter van de paus nòg en pestorsmèèdekrèùs vur gekreege.
Der wier vruuger veul gezonge dur de meense. Bij brölòften èn verjòrdaoge waar der aatij wèl iemes die meej en lieke begos èn dan viel et hille fist in. Dur al die koore zaate der in de miste femielies ok hil wè geoefende kèèle. Èn gekweeke dètter dan wier: et dak vant hèùs!
Lòmme dè venaovend hier ok mar es perbeere!
Noot: pestorsmèèdekrèùs = pauselijke eremedaille ‘Pro Ecclesia et Pontifice’
De door Hans Hessels voorgelezen versie:
|
Dikteejs >