Ik zèè dus ok niemer meej van de jongste. Èn dan gaode tòch trugkèèke nòr wègge ammòl meejgemòkt hèt. Èn wègger van geleerd hèt. Èn dan zèèk blij dèkker oover kan vertèllen òn de jeugd van teegesworreg. Nie dèsse ôot löstere, daor zèn ze ammòl vuste èègewèès veur. Et heej dus nòvvenaant gin nut dèkket vertèl, mar goed.
Waor hèk ammòl spèèt van? Jè, der zèn zôo wèl wè dingskes.
Dèk bevobbeld nie meer tèèd op et bedrèèf hèb durgebròcht. Ik ha, aachteraaf, veul meer kunnen ooverwèèreke.
Dèk aaltij menen èègeste gang zèè gegaon èn gezeej hèb wèk dòcht.
Dèk teveul tèèd meej men maoten hèb durgebròcht èn veul gelaagen hèb.
Dèk veul tèèd òn ons Keej èn de klèèn mannen hèb besteed èn dinger meej et gezin gedaon hèb.
Ak dè ammòl nie gedaon ha, dan reej ik naa ene veul grottere waoge.
Auteur: Fred van Boeschoten (Frans van der Meer)
De door Hans Hessels voorgelezen versie:
URL van de gadget-specificatie kan niet worden gevonden |